کد مطلب:23603 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

گاهي انسان به خاطر نقصي در بدن مثل كوتاهي قد مورد تمسخر، واقع مي گردد. راه مقاومت روحي چيست؟

كساني كه رويه مسخره ديگران را دارند از بزرگترين عيب اخلاقي برخوردارند و چنين كساني ارزش قضاوت درباره آدمي را ندارند. به خاطر همين بايد به نكاتي توجّه نمائيم:
1. بعضي از خصوصيّات اصلا عيب نيست زيرا خلقت هاي گوناگون در رنگ و قد و چهره خود آيتي از آيات خداوند است و عامل شناسايي اقدام و گروههاي انساني.
2. تفاوت ها معيار افتخار نيست، بلكه چه بسا در نظام أحسن هستي يك نياز است. چنانكه در يك مجموعه مفيد همه اعضاء نمي تواند مساوي باشد.
3. و به خاطر مقدّمات گذشته، در دين معيار قضاوت همانا تقوي قرار گرفته كه همان تجلّي ارزش هايي الهي و انساني در افراد(1)است در قرآن مي خوانيم همانا بهترين شما نزد خداوند با تقوي ترين شماست.
4. انسان بايد سپاسگذار سلامتي و صحّت جسم و روح خويش باشد و خويشتن را با كساني كه محروم از بعضي هستند مقايسه كند.
5. انسان شاكر و فهيم بر فرض داشتن نقص با شجاعت بايد با همان هيئت در صحنه ها حضور يابد تا جوّ را به سود خود عوض كند. چنانكه امام صادق((عليه السلام)) به يكي
ـــــــــــــــــــــ
1 -

ـ3ـ
از ياران خويش فرمود: حبيب بخار در دستهايش نقص داشت و نه تنها آن را نهان نمي كرد بلكه دعوت خويش به خدا را با اشارت هاي همان دست انجام مي داد. اين است آن روحيه با نشاط و شكوفايي كه دين اعطاء مي كند.

( بخش پاسخ به سؤالات )


ـ4ـ